Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:
Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn
Rządco potężny, prawdomówny Boże,
Który porządkujesz kolejność rzeczy,
Blaskiem rozjaśniasz ranek,
A upałami południe:
Przygaś płomienie waśni,
Oddal wzburzenie szkodliwe,
Udziel ciałom pomyślności,
A sercom pokoju prawdziwego.
Udziel nam tego, Ojcze najmiłościwszy,
I Ty Jedyny, równy Ojcu,
Z Duchem Pocieszycielem
Królujący po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi {ex Proprio de Tempore}
Ant. Dum tribulárer, * clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
Psalmus 40 [1]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {z Temporału}
Ant. Gdy byłem udręczony, * wołałem do Pana z wnętrza piekieł, i wysłuchał mię.
Psalm 40 [1]
40:2 Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego i na ubogiego: * w dzień zły wybawi go Pan.
40:3 Pan niechaj go zachowa i ożywi go: i niech go uczyni błogosławionym na ziemi: * i niechaj go nie wydaje duszy nieprzyjaciół jego.
40:4 Pan go niech wspomoże na łożu niemocy jego: * wszystkę pościel jego sprzewracałeś w chorobie jego.
40:5 Jam rzekł: Panie, zmiłuj się nademną: * uzdrów duszę moję, bom grzeszył tobie.
40:6 Nieprzyjaciele mówili mi źle: * Kiedyż umrze, a zginie imię jego?
40:7 A jeźli wchodził, aby ujrzał, marności mówił: * serce jego zgromadziło nieprawości sobie.
40:7 Wychodził precz, * i mówił pospołu.
40:8 Przeciwko mnie szeptali wszyscy nieprzyjaciele moi: * przeciwko mnie myślili mi źle.
40:9 Słowo niesprawiedliwe postanowili przeciwko mnie: * zali, który śpi, więcéj nie powstanie?
40:10 Albowiem człowiek pokoju mego, któremum ufał: * który jadał chleb mój, wielkie uczynił nademną podejście.
40:11 Ale ty, Panie, zmiłuj się nademną, i wzbudź mię: * a oddam im.
40:12 W temem poznał, iżeś mię chciał: * że się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój nademną.
40:13 A mnieś dla niewinności przyjął: * utwierdziłeś mię przed oblicznością twoją na wieki.
40:14 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku i aż do wieku: * niech się stanie, niech się stanie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 41(2-6) [2]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi cotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 41(2-6) [2]
41:2 Jako pragnie jeleń do źródeł wodnych: * tak pragnie dusza moja do ciebie, Boże.
41:3 Pragnęła dusza moja do Boga, mocnego, żywego: * kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?
41:4 Były mi łzy moje za chleb we dnie i w nocy: * gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?
41:5 Na tom wspominał i wylałem na się duszę moją: * że przyjdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego.
41:5 Z głosem wesela i wyznawania: * głosu godującego.
41:6 Czemużeś smutna, duszo moja? * i czemu mię trwożysz?
41:6 Miéj nadzieję w Bogu, bo mu jeszcze wyznawać będę: * zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 41(7-12) [3]
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Iordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum eius.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum tribulárer, clamávi ad Dóminum de ventre ínferi, et exaudívit me.
|
Psalm 41(7-12) [3]
41:7 We mnie samym zatrwożyła się dusza moja: * przeto będę na cię pamiętał z ziemie Jordanu i Hermonim, od góry maluczkiéj.
41:8 Przepaść przepaści przyzywa, * na głos upustów twoich.
41:8 Wszystkie wysokie wały twoje, i nawałności * twoje na mię się stoczyły.
41:9 We dnie Pan rozkazał miłosierdzie swoje: * a w nocy pieśń jego.
41:9 Przy mnie modlitwa Bogu żywota mego, * rzekę Bogu: Jesteś mój obrońca.
41:10 Przeczżeś mię zapomniał? * i czemu smutno chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?
41:11 Gdy się łamią kości moje, * urągali mi, którzy mię dręczą, nieprzyjaciele moi.
41:11 Gdy mi mówią na każdy dzień: Kędyż jest Bóg twój? * czemuś jest smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz?
41:12 Miej nadzieję w Bogu, bo mu jeszcze wyznawać będę: * zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Gdy byłem udręczony, wołałem do Pana z wnętrza piekieł, i wysłuchał mię.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Ier 17:18
Confundántur qui me persequúntur, et non confúndar ego: páveant illi, et non páveam ego: induc super eos diem afflictiónis, et dúplici contritióne cóntere eos, Dómine Deus noster.
℟. Deo grátias.
℟.br. De ore leónis * Líbera me, Dómine.
℟. De ore leónis * Líbera me, Dómine.
℣. Et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
℟. Líbera me, Dómine.
Gloria omittitur
℟. De ore leónis * Líbera me, Dómine.
℣. Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam.
℟. Et cum viris sánguinum vitam meam.
|
Kapitulum Responsorium Wers {z Psałterza według okresu}
Jr 17:18
Niech się zawstydzą, którzy mię prześladują, a niech się ja nie zawstydzę: niech się oni lękają, a ja niech się nie lękam: przywiedź na nie dzień ucisku, a dwojakiem skruszeniem skrusz je, Panie Boże nasz.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟.br. Z paszczęki lwiéj * Wyzwól mię Panie.
℟. Z paszczęki lwiéj * Wyzwól mię Panie.
℣. A od rogów jednorożcowych uniżenie moje.
℟. Wyzwól mię Panie.
Chwała pominąć
℟. Z paszczęki lwiéj * Wyzwól mię Panie.
℣. Nie zatracaj z niezbożnymi, Boże, duszy mojéj.
℟. A z mężmi krwawymi żywota mojego.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus: da nobis ita Domínicæ passiónis sacraménta perágere; ut indulgéntiam percípere meréamur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, dopomóż nam w taki sposób obchodzić tajemnicę Męki Pańskiej, abyśmy mogli dostąpić odpuszczenią grzechów.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|